شب زنده داری

داستانی داریم ما با این شب و روز در ولایت غربت که نگو و نپرس
دیگه کم کم داریم جغد میشیم شب زنده دار و روز بیدار.
اختلاف چهار و نیم ساعته با ایران ، آب و هوای یکسان و بدون تغییر استوایی ، زندگی دانشجویی ، درس و کتاب ، شب نشینی ایرانی ، چای و آجیل ، غذای سنگین ، تلویزیون و رادیوهای فارسی زبان اینترنتی ، یاهو چت و اسکایپی ، گشت و گذار الکی و گهگاه غیرالکی در فضای مجازی و بی فیلتر اینترنت ، داشت یادم میرفت فیس بوک و ... همه با هم مقصرند در این بی خوابی شبانه ما ایرانیان مقیم استوا

نوع دوستی یا کبوتر دوستی !

براستی که چه دنیایی شده . بس عجیب و غریب .
چند روز پیش در جریان مسابقه فوتبال بین استقلال و تراکتورسازی، یکی از تماشاگران استقلالی که زورش به بازیکنان ، مربیان فعلی و سابق ، مدیرعامل و ... تیم محبوبش نمیرسید، کله یک کبوتر بخت برگشته رنگ شده را کند. در همین راستا از آن روز انواع و اقسام پیغام و پیشنهاد در راستای نکوهش این حرکت و دلداری جامعه کبوتران مقیم مرکز در رسانه های دیداری و نوشتاری بچشم میخورد . خلاصه که صاحب منصب و بزرگان، در جنب و جوشند به منظور پیدا کردن راه حل برای حل چالشهای میان انسان و کبوتر پس از این ماجرا .
امروز هم درصفحه سوم روزنامه خبر ورزشی، از قول عضو جدید و منتصب فرهنگسرای هنر جناب آقای جهانگیر خان الماسی اینطور نقل شده است :" با دیدن صحنه کشته شدن یک کبوتر خیلی متاثر شدم و از ته دل افسوس خوردم برای آنهایی که نام انسان را بر خود یدک میکشند ". و در ادامه پیشنهادی از ایشان .
قبول، کار آن تماشاگر یا بقولی تماشاگرنما بد و بسیار ناپسندیده.
اما یکی نیست به این هنرمند عزیز و حساس که یواش یواش داره از پله های ترقی سیاسی هم بالا میره ،بگه عزیز جان قربان آن روح حساس و حس حیوان دوستیت بشم . کاش یکم هم نوع دوستی !!
آخه آقای بازیگر چرا آنروزها که جوانان این مرز و بوم به ناحق در همین خیابانهای شهرمان به خاک و خون کشیده شدند و تصاویرش سوهان روح یک ملت شد ، جنابعالی در راستای حمایت از همنوع پیغامی نداده و از ته دل افسوس نخوردید . چرا آنروز دم از نام انسان و انسانیت نزدید . آیا از آن نهی و از این نفعی ؟!
براستی که بس دنیای عجیبی است .

اینم اسمشو میزارم بدون شرح !

نمیدونم که این عکس واقعی بوده یا که جعلی .
نمیدونم چرا این عکس برام جالب بود . احساس میکنم پشت این عکس یک دنیا حرفه .
بهتره هیچ قضاوتی نکنم .
اینم اسمشو میزارم بدون شرح !

کار ايران با خداست .

"باقرارگرفتن ایران در لیست"کشورهای خطرناک" ازاین پس ورود وخروج ایرانیان درفرودگاه مورد بررسی بیشتری قرارمیگیرند
امروز روزنامه ی استار در مالزی خبر صفحه ی اول خود را به اظهارات رییس اداره ی مهاجرت کشور مبنی بر افزایش بازرسی ها و کنترل مسافران خارجی 14 کشور اختصاص داده است.
در این گزارش آمده است که استرالیا و آمریکا با ارائه ی لیست 14 کشور از آن ها با عنوان ملت های خطرناک نام برده و خواستار کنترل بیشتر ورود و خروج مسافران آن شده است.
در این لیست ایران نیز در کنار کشورهای افغانستان، الجزایر، عراق، لبنان، لیبی، نیجریه، پاکستان، عربستان سعودی، سومالی، یمن، سودان، سوریه و کوبا قرار دارد.
رییس اداره مهاجرت مالزی با اشاره به لیست مذکور گفت: این لیست پیش از این توسط آمریکا و استرالیا در اختیار ما قرار گرفته بود اما اکنون چند کشور به آن اضافه شده است. وی افزود بنا به ملاحضات دیپلماتیک ما این لیست را پیش از این مخفی نگه داشته بودیم.
داتوک عبدالرحمن عثمان گفت: هم اکنون همه باید به حالت آماده باش در بیایند چرا که به تعدا د این کشورها اضافه شده است. هر چند ما پیش از این در کنترل های خود دقت کافی را داشته ایم اما از این پس آن را افزایش خواهیم داد. وی بدون ذکر نام کشوری گفت ما سال هاست که با مقامات دو کشور موجود دراین لیست مذاکره داریم اما نمی توانیم به صراحت آن ها را از این لیست حذف کنیم چرا که نباید نسبت به سایر کشورها تبعیضی قائل شویم."

عجب دنیایی شده و آخر عاقبت مردمان تمدن کهن هم در دنیای مدرن دیدن داره ، خنده داره ، تاسف داره و در نهایت گریه .
خبر فوق بر درد و اندوه و افسوس ناشی از اوضاع و احوال درون وطن افزود .
گیرم که اینچنین خبرها و رفتارها کار استکبار و جهانخواران باشد . گیرم که قدرتهای بزرگ دنیا دست در دست هم چمقاق حقارت بر فرق سر ملت و کشور میزنند.
اما شاید تا نباشد چیزکی مردم نگویند چیزها .
اینهمه کشور مسلمان و غیر مسلمان در دنیا . چرا ما باید در این لیست باشیم .
چرا به نظر میرسد هیچ مقامی و مسئولی هیچ توضیحی بغیر از توطئه دشمنان برای اینچنین توهین هایی ندارد .
میدانم که دوستان بسیاری دهان به نقد خواهند گشود که در این شرایط مملکت چه دل خجسته ای دارم من .
شاید هم حق بر گردن آنها باشد .
هرچه هست از قامت ناساز بي‌اندام ماست

کار ايران با خداست

شایسته سالاری

آيت‌الله محمدصادق حائري شيرازي، عضو خبرگان رهبري، در بازديد از فدراسيون تيراندازي جمهوري اسلامي ايران، پيشنهاد عضويت در هيئت‌ رئيسه اين فدارسيون را پذيرفت. (سایت خبری فرارو)

نمیدونم این خبر راسته یا دروغ ! اما من که کلی جا خوردم .
این که میگن تو مملکت ما هیچ کس سر جای خودش نیست . اینکه میگن عدم شایسته سالاری .
آخه بابا توی این مملکت ما چه خبره ؟
مگه میشه که قهرمان تیراندازی بره توی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ؟ معلوم نمیشه و نباید بشه . اگه شد ایراد داره .

شایدم من اشتباه فکر میکنم .
خدا رو چی دیدی شاید از برکت وجود ایشان در المپیک آینده کلی مدال در رشته تیراندازی نصیبمون شد و روسیاهیش موند برای من .

از ماست که بر ماست

بارها شده که مطالب گوناگونی در مورد اعتبار پاسپورت ایرانی و مقایسه آن با دیگر کشورها خوانده و شنیده ام .
در این که پاسپورت ما اعتبار بسیار اندکی دارد و این موضوع برای من و امثال من ثابت شده است شکی نیست . همین که تا بخوای تکون بخوری نیازمند گرفتن ویزا هستی و تازه وقتی ویزا میگیری تن و بدنت باید در ورودی های کشورهای کوچک و بزرگ بلرزه و از بازرسی های آزاردهنده و از همه بد تر انگشت نگاری خفت آور حالت بهم میخوره ،اعتبار ما به عنوان ایرانی کاملا مشهود است . اما دلیل و برهان ؟
طبق معمول جواب بسیار ساده و راحت سیاست است و عدم کفایت دولت .
قبول که نقش سیاست و شرایط حاکم بر مملکت ما در این گونه مسائل بسیار پررنگ است اما خودمان هم بی تقصیر نیستیم .
دیروز که روزنامه میخوندم باز هم خبر دستگیری دو باند قاچاق مواد مخدر ایرانی در مالزی و تایلند از اهم اخبار بود . در چند ماه گذشته در جنوب شرق آسیا تقریبا هر هفته خبر دستگیری اتباع ایرانی (متاسفانه برخی از دوستان دانشجو هم) به جرم حمل و پخش مواد مخدر در تیترهای نوشتاری و تصویری خودنمایی میکند . این موضوع آنچنان جلب توجه کرده که دوستانی از دیگر ملیتها هم گهگاه با کنجکاوی علت و دلیل آنرا از ما جویا میشن.
خوب واقفم که بررسی این گونه مسائل اجتماعی به همین راحتی نیست و عوامل گوناگون جغرافیایی ، اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی ، اقتصادی دخیل هستند .
اما اینکه کشورهایی بسیار بدبخت تر از ما در هر یک از عوامل فوق در دنیا وجود دارد که کمتر دچار اینگونه معضلات هستند نیز قابل تامل است .
خلاصه که دیروز دوباره درگیر این فکر بودم که آخر عاقبت قوم ایرانی چه میشود . به نظر میرسد خودمان تیشه بر ریشه خودمان میزنیم و از ماست که بر ماست .