داستان سفر ما با ایران ایر هم کم کم داره میشه یک مثنوی تمام و کمال .
داستان از این قرار بود که من و همسر استوایی قرار بود با هواپیمایی ایران ایر از وطن به دیار غربت برگردیم . دوبار پرواز بدون هیچ گونه اعلام قبلی کنسل شد و دست اخر پرواز با تاخیر بسیار انجام شد . در نهایت ما به پرواز بعدی نرسیدیم و طبق قوانین یاتا، ایران ایر باید خسارت ما را بپذیرد . اما پس از یک ماه و نیم پیگیری هنوز هیچ جواب درستی دریافت نکردیم .
اینکه چی شد هواپیمایی ایران ایر با اون همه عظمت و رکورد بی سابقه کارش به اینجا کشید، خودش مجال دیگه می طلبه . البته که طبق معمول همه تقصیر گردن آمریکا جهانخوار و تحریم و این چیزاست و اصلا به ما هم مربوط نیست که این همه کشور تو دنیا چرا ما باید اسیر تحریم باشیم .
اما نکته مهم اینجا اینکه رفتار مدیران و کارمندان این شرکت بحدی زشت و زننده است که اصلا رغبت نمیکنم دیگه پیگیر کارم باشم . آخه یکی نیست بگه شما که هیچ ارزشی برای جان و سلامتی و زمان مردم قائل نیستید، شما که هر روز فرود اضطراری دارید، شما که ظاهرا بدلیل تحریم بسیاری از هواپیماهاتون اجازه سفر به اروپا و حتی شرق را ندارند ، شما که اعصاب و ادب ندارید ،تکرار میکنم ادب ندارید ،شما که کوچکترین شناختی از دانش مدیریت ندارید ، شما که نمیدونید حق با مشتریست ، شما که نمیدانید هواپیما اتوبوس نیست و نباید سرپایی سوار کرد و به هزار دلیل دیگر، خوب مگه مجبورید . ببندید درشو و ملتی را راحت کنید .
همین
